به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «بررسی معیار امامت و رهبری در قرآن» اثر احمدعلی طاهری به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۷۶ صفحه منتشر شد.
با توجه به اختلاف مسلمانان در امامت و مرجعیت دینی پس از پیامبر اکرم (ص)، منطق اسلامی حکم می کند که فقط یکی از راه های اختلافی صادق است و هر دو طرف نمی تواند در موضع حق باشند.
اثر پیش رو با هدف کشف دیدگاه راستین، به بررسی و تبیین میزان امامت و رهبری بعد از رحلت رسول الله (ص) می پردازد. با صرف نظر از آیات بسیاری که به اعتراف مفسران شیعه و اهل سنت درباره امامت و رهبری حضرت علی (ع) نازل شده، این کتاب فقط مضمون و مفهوم یک آیه قرآن را که بیانگر معیار امامت و رهبری است، تحلیل و بررسی می کند، سپس صلاحیت هر یک از اصحاب پیامبر (ص) را که برای آنها ادعای امامت و رهبری شده است، با آن میزان می سنجد.
این اثر در سه فصل تألیف است که عناوین فصول آن عبارتند از: بررسی و کندوکاو مفاهیم، معیار امامت و رهبری در قرآن، و امامت و رهبری پس از پیامبر (ص).
عصمت، شرط امامت
مهم ترین شرطی که در آیه ۱۲۴ سوره بقره برای امام ذکر شده است، این است که امام «ظالم» نباشد و در تمام عمرش، هیچ انحراف فکری و عملی نداشته باشد و چنین شخصی در اصطلاح علم کلام «معصوم» گفته می شود.
عصمت از علم و شناخت انسان ناشی می شود؛ یعنی اگر انسان به تمام جوانب و پیامدهای منفی یک موضوع عملی علم و شناخت داشته باشد، با اختیار به سراغ آن نمی روند؛ بلکه ارتکاب آن در ذهنش خطور هم نمی کند؛ مانند بسیاری از انسان های عادی که زشتی و ضررهای کشف عورت و خوردن لجن و سم را می دانند و هرگز مرکتب آن نمی شوند و حتی ارتکاب آنها در ذهنشان خطور نمی کند.
پیامبران و رهبران الهی به سبب شناختی که از باطن گناه دارند، هرگز، با اختیار مرتکب معصیت نمی شوند، زیرا حقیقت و ضررهای ارتکاب به آن، همانند خوردن لجن و آتش برایشان روشن است، بلکه قصد گناه در ذهنشان خطور نمی کند.
نظر شما